Rozprawa doktorska mgr. inż. Szymona Oryńskiego pt. „Analiza głębokich struktur litosfery w obrębie stref uskokowych Dolska i Odry, w wyniku zintegrowanej interpretacji 1-D, 2-D oraz 3-D danych magnetotellurycznych” została przygotowana pod kierunkiem:

• Promotor: dr hab. Waldemar Jóźwiak, prof. PAN, Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk
• Promotor pomocniczy: dr inż. Wojciech Klityński, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
• Recenzenci: dr hab. Jerzy Sobotka, Uniwersytet Wrocławski, dr hab. inż. Michał Stefaniuk, prof. AGH, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Celem rozprawy doktorskiej było rozpoznanie struktury skorupy i górnego płaszcza Ziemi w obrębie Monokliny Przedsudeckiej z wykorzystaniem metody magnetotellurycznej. Obszar, na którym przeprowadzono badania, obejmuje dwie strefy uskokowe.  Do uzyskania postawionego celu wykorzystano sondowania mangetotelluryczne, których rezultaty posłużyły do skonstruowania jedno- dwu- oraz trójwymiarowych modeli rozkładu przewodnictwa elektrycznego.

Dość nieoczekiwane w wynikach badań okazało się być kilka rzeczy, które nie wywracały ogólnego poglądu, jednak ciężko było się ich spodziewać. Jako przykład mogę podać choćby to, że badania prowadzone były w bardzo silnie zakłóconym elektromagnetycznie terenie, a mimo to wyniki są satysfakcjonujące. Jako drugi przykład można podać zbliżone wyniki inwersji 1D oraz 3D, co może dziwić, szczególnie że inwersja 1D jest znacznie prostsza, szybsza i tańsza od 3D – komentuje wyniki swoich badań Szymon Oryński.

Zapytany o to, dlaczego zajął się taką tematyką, odpowiedział: Zaraz po ukończeniu studiów magisterskich na AGH podjąłem pracę w firmie geofizycznej, gdzie zajmowałem się głównie elektromagnetycznymi metodami geofizyki poszukiwawczej. Poza tym obydwie moje prace dyplomowe, tj. inżynierska oraz magisterska dotyczą właśnie takich zagadnień. Praca w firmie poszukiwawczej pozwoliła mi na zdobycie wiedzy praktycznej, która będąc istotnym uzupełnieniem wcześniej zdobytej wiedzy teoretycznej, przyczyniła się do chęci zgłębienia tego tematu jeszcze silniej.

Szymon Oryński w swojej dalszej karierze naukowej chciałby pozostać w dziedzinie, którą aktualnie się zajmuje, testując aplikacyjność metody MT w ośrodkach geologicznych, do których nie jest ona dedykowana, lub badając wpływ zakłóceń na otrzymywane wyniki. Dodał również, że w dalszym ciągu największym zainteresowaniem jest dla niego praca w metodach elektromagnetycznych geofizyki poszukiwawczej.

Zachęcamy do zapoznania się z pracą doktorską w Bibliotece IGF PAN.