Wiodącym punktem polskiej obecności była 6. sesja organizowana przez Polskie Konsorcjum Polarne i Centrum Badań Polarnych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu pod tytułem „Arctic Coasts – Unique Boundary Between Rapidly Deglaciating Lands and Deicing Sea” („Wybrzeża Arktyki – unikalna granica między lądami, na których szybko cofają się lodowce, a znikającym lądolodem”). Sesja ta, prowadzona przez prof. Ireneusza Sobotę, zgromadziła naukowców z różnych instytucji, w tym również ekspertów zagranicznych, aby przedstawić wyniki najnowszych badań nad erozją i transformacją wybrzeży arktycznych. Ten wrażliwy na zmiany klimatyczne ekosystem jest jedną z najważniejszych przestrzeni badawczych z uwagi na swoje znaczenie dla stabilności klimatycznej Ziemi.

Wśród prelegentów była dr Zuzanna Świrad z IGF PAN, która w swoim wystąpieniu zatytułowanym "Marine Forcing on the Gravel Beach Erosion in Hornsund, Svalbard", omówiła zagadnienia dotyczące oddziaływania procesów morskich na erozję żwirowych plaż w rejonie fiordu Hornsund na Spitsbergenie, w okolicach Polskiej Stacji Polarnej. 

Konferencja była nie tylko okazją do zaprezentowania wyników polskich badań, lecz również do wymiany doświadczeń i nawiązywania współpracy międzynarodowej w zakresie badań arktycznych. Dynamicznie zmieniający się region Arktyki stanowi kluczowy element globalnych badań nad klimatem, a także obszar, gdzie długoterminowe pomiary są niezbędne, aby prognozować przyszłe zmiany i wypracowywać strategie ochrony. Dzięki takim wydarzeniom jak Arctic Circle Assembly 2024 Polska może aktywnie uczestniczyć w międzynarodowych działaniach na rzecz zrównoważonego rozwoju i ochrony Arktyki oraz lepiej przygotować się na konsekwencje globalnych zmian klimatycznych.