Liczba ofiar ulewnych deszczów i powodzi w Europie Środkowej wzrosła do co najmniej 16, a kilka osób nadal uznaje się za zaginione. Władze w Czechach, Polsce i Austrii poprosiły obywateli o ewakuację na wyżej położone tereny, obawiając się, że najgorsze dopiero nadejdzie. Paweł Rowiński i Michael Nones omówili obecną sytuację z naukowego punktu widzenia w TVP WORLD.

Podczas wywiadów omówiono kluczowe czynniki, wskazując na podobieństwa i różnice tego wydarzenia w stosunku do tego, co wydarzyło się w 1997 r. Warto tutaj przypomnieć, że wyjątkowe wydarzenia, uznawane za powódź tysiąclecia, zdarzają się zaledwie w odstępie 30 lat. To wyraźnie wiąże się ze zmianą klimatu, która powoduje, że ekstremalne zdarzenia hydrologiczne (zarówno susze, jak i powodzie) zdarzają się częściej.

Obecna katastrofa wskazała na ograniczenia istniejącej infrastruktury retencyjnej. Te konstrukcje są projektowane na podstawie danych z przeszłości, więc mogą nie być wystarczające w przypadku ekstremalnych i rzadko dokumentowanych ekstremalnych zdarzeń, a także się starzeją - komentuje prof. Michael Nones. Aby rozwiązać te ograniczenia, bardzo potrzebna jest konserwacja, ale także integracja twardej inżynierii z rozwiązaniami opartymi na naturze, aby lepiej dostosować się do zmieniających się warunków klimatycznych. Idąc dalej, istnieje potrzeba przemyślenia strategii zarządzania i przygotowania na katastrofy. Z jednej strony infrastruktura retencyjna powinna być rozłożona na całym obszarze zlewni, biorąc również pod uwagę zapewnienie rzekom większej przestrzeni do ekspansji, ostatecznie ograniczając nowe plany rozwoju infrastruktury na terenach zalewowych. Z drugiej strony, długoterminowe strategie planowania uwzględniające inwestycje w redukcję ryzyka są konieczne, więc populacja będzie lepiej przygotowana na zdarzenia, które mogą zdarzać się częściej.

Zachęcamy do obejrzenia audycji "Zawsze na temat" z prof. Pawłem Rowińskim oraz wywiadu w TVP WORLD z Michaelem Nonesem.