Rozprawa doktorska mgr. Mariusza Burzyńskiego pt. „Paleomagnetyzm, własności magnetyczne oraz petrografia skał meta-magmowych Zachodniego Spitsbergenu” została przygotowana pod kierunkiem:

• Promotor: prof. dr hab. Marek Lewandowski, Instytut Geofizyki PAN
• Promotor pomocniczy: dr Krzysztof Michalski, Instytut Geofizyki PAN
• Recenzenci: prof. dr hab. Stanisław Mazur, Instytut Nauk Geologicznych PAN, prof. dr hab. Jerzy Nawrocki Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy

Celem rozprawy było poznanie ewolucji tektonicznej Zachodniego Spitsbergenu z wykorzystaniem metod paleomagnetycznych. Pierwszym zadaniem była identyfikacja oraz analiza kierunków naturalnej pozostałości magnetycznej (NRM) i obliczenie położenia paleobiegunów, a także zdefiniowanie wieku i genezy minerałów będących nośnikami tej pozostałości. Próby do badań pobrano z intruzji magmowych Zachodniego Spitsbergenu na obszarach: St. Jonsfiordu, Farmhamny oraz Trygghamny. Były to pierwsze badania paleomagnetyczne skał tych formacji geologicznych. W badaniach wykorzystano szerokie spektrum metod mineralogicznych, petromagnetycznych i paleomagnetycznych.

Oprócz badań NRM przeprowadzono szczegółową i niestandardową analizę frakcji ferromagnetycznych obecnej w wykonanych separatach mineralnych. Wyniki analiz pozwoliły zrozumieć ewolucję termiczną oraz skomplikowaną historię geologiczną
bloków skorupowych Zachodniego Spitsbergenu, bogatą w wydarzenia metamorficzne i rotacje tektoniczne. Zastosowanie autorskiej metody badania separatów magnetycznych umożliwiło lepsze zrozumienie genezy kierunków NRM. Interdyscyplinarne podejście do opisywanej tematyki nie tylko dostarczyło cennych danych paleomagnetycznych i mineralogicznych, ale również doprowadziło do wypracowania uniwersalnej metodyki prowadzenia zintegrowanych badań paleomagnetycznych i petromagnetycznych, która będzie mogła być wykorzystywana również przez paleomagnetyków pracujących w innych regionach Ziemi.

Pan Mariusz Burzyński tak wspomina początek swoich studiów doktoranckich: Moja przygoda z obszarami polarnymi zaczęła się niespodziewanie, niedługo przed rozpoczęciem doktoratu, kiedy otrzymałem propozycję udziału w wyprawie naukowej na Spitsbergen jako asystent terenowy. Podjęcie decyzji o wyjeździe nie zajęło mi nawet dziesięciu sekund, a jak się okazało, była to jedna z istotniejszych decyzji w moim życiu. Z wyprawy wróciłem zauroczony Spitsbergenem nie tylko ze względu na przyrodę i krajobrazy, ale głównie dzięki nietuzinkowym ludziom, których miałem okazję tam spotkać. Kiedy dowiedziałem się
o naborze na Interdyscyplinarne Studia Polarne, postanowiłem wykorzystać szansę. Po czterech latach od tego momentu stwierdzam, że był to bardzo owocny czas, który wzbogacił mnie w doświadczenia naukowe i pozanaukowe – podsumowuje Mariusz.

Link do materiału filmowego, w którym mgr Mariusz Burzyński opowiada o tym, jak zaczęła się jego przygoda z badaniami polarnymi: