Publikacje popularno-naukowe
Badania polarne są częścią naszej kultury narodowej, wizytówką polskiej nauki, budują markę i prestiż Polski w międzynarodowym wymiarze. Szczególne znaczenie ma tu działalność polskich stacji polarnych, w szczególności Polskiej Stacji Polarnej im. Stanisława Siedleckiego w Hornsundzie, które prowadzą m.in. badania z zakresu oceanografii, geologii, geomorfologii, glacjologii, meteorologii i sejsmologii i ekologii.
Zapraszamy do zapoznania się z najnowszymi artykułami powstałymi w ramach projektu EDU-ARCTIC.PL, realizowanego przez nasz Instytut, finansowanego ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu DIALOG.
|
Lodowce postrzegamy jako piękne, groźne, błękitno-białe elementy krajobrazu regionów polarnych lub wysokogórskich. Są one magazynem wody słodkiej, tarczą odbijającą promienie słoneczne od Ziemi, elementem kształtującym funkcjonowanie ekosystemów morskich i lądowych. Niestety, w dobie epoki człowieka, znanej jako Antropocen, stają się także śmietnikiem, magazynem odpadów, które powstały w konsekwencji nie zawsze dobrego kierunku rozwoju cywilizacji. |
Znamy zwycięzców konkursu "Misja Polarna 2021 dla dzieci"
|
EDUSCIENCE to największy projekt innowacyjny realizowany w obszarze nauk matematyczno-przyrodniczych, mający na celu popularyzację tychże nauk wśród uczniów i uczennic. Współfinansowany jest on ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W czerwcu 2014 r. zakończono etap testowania w 250 szkołach w całej Polsce. Projekt dotarł do uczniów na każdym etapie edukacyjnym, a z jego oferty korzystali zarówno ci najmłodsi w klasach I-III szkół podstawowych, jak również młodzież liceów i techników.
Zachęcamy do zapoznania się z raportem z realizacji projektu EDUSCIENCE.
Raport zawiera podstawowe informacje o projekcie, podsumowanie badań ewaluacyjnych dotyczących jego skuteczności oraz wskazówki praktyczne.
Wersja polska do pobrania tutaj.
Wersja angielska do pobrania tutaj.
Archiwalne artykuły powstałe w ramach projektu EDUSCIENCE dostępne są tutaj.
W książce opisano profil działań „Centrum Studiów Polarnych” oraz specyfikę jego działalności. W publikacji znajdziemy dużo informacji o ludziach związanych inicjatywą „Centrum” oraz przykłady zrealizowanych prac naukowych.
Wydanie sfinansowane ze środków projakościowych Krajowego Naukowego Ośrodka Wiodącego (KNOW) otrzymanych przez Centrum Studiów Polarnych na lata 2014–2018.
Wersja polska do pobrania tutaj.
Wersja angielska do pobrania tutaj.
Polska Stacja Polarna Hornsund na Spitsbergenie zajmuje od wielu lat szczególne miejsce w sercach Autorów.
Album ten dostarcza informacji nie tylko o historii Stacji i jej wyposażeniu, ale jest również bogatym źródłem informacji o monitoringu środowiska, krajobrazach, klimacie,
a także faunie i florze w rejonie Hornsundu.
Publikacja do pobrania tutaj.
Zainteresowanie rejonami polarnymi Ziemi, a zwłaszcza Arktyką, przeżywa obecnie boom.
Arktyka stała się dostępna już nie tylko dla żeglarzy czy grup profesjonalnych podróżników, ale również dla zwykłych turystów, również i z Polski.
Książka autorstwa prof. Jana Szupryczyńskiego dla wielu polarników i ich rodzin może być wspaniałą okazją do wspomnień i porównania własnych przeżyć. Dla tych natomiast, którzy marzą o poznaniu tego obszaru Ziemi, Dziennik największej polskiej wyprawy polarnej na Spitsbergen w latach 1978-79 może stać się inspiracją do skierowania swoich kroków w ten dotychczas nie w pełni poznany zakątek globu.
Więcej o książce tutaj.
"Lubię gwizdać, zwłaszcza podczas dyżuru, gdy wiem, że jestem w kuchni sam i nikt nie powie: "Uwe, jak ty fałszujesz!". A gwiżdżę pięknie, wszystkie zwierzęta lubią, gdy to robię. Krzątam się więc i pogwizduję sobie pod nosem stare szlagiery. Przecież najbardziej lubimy te piosenki, które znamy. "Tyle słońca w całym mieście...:, fju fju. Swoją drogą, szkoda, że nie można zmagazynować słońca i włączać go, kiedy się chce. Ten ciągły mrok panujący na zewnątrz jest męczący. No nic, człowiek przyzwyczai się do wszystkiego. Agregaty prądotwórcze brzęczą cichutko, światło w stacji nie mruga, a skoro wszystko jest w porządku, niech mechanik śpi, w końcu kiedyś musi. Mam dyżur, to moje dwadzieścia cztery godziny, więc prócz gotowania, wyłapywania sygnałów alarmowych z morza, gdyby takie się pojawiły, mam baczenie na mruczące agregaty. Nasłuchuję, czy równo pracują. Ale nie, spokojnie, nic się nie dzieje, dzień jest leniwy, godziny przelewają się wolno jak miód."
(fragment książki "Białe na białym i inne opowiadania o przygodach geofizyków z Polskiej Akademii Nauk", na podstawie wspomnień Piotra Uwe Głowackiego, 1985 r.)
Książka do kupienia tutaj.
"Poza wąskim, dosłownie kilkusetmetrowym pasem przybrzeżnym, nie ma tam właściwie żadnego życia. Jakieś zapewne kryje się pod lodem, gdzieś bardzo głęboko, ale ludzkie oko i maszyny jeszcze tam na dobre nie dotarły. Nietrudno więc uwierzyć, że to jedyny kontynent na świecie, na którym nikt się wówczas jeszcze nie urodził...
Tamta podróż, która rozpoczęła się jesienią 1965 roku, była początkiem mojego podróżowania. Choć minęło 50 lat, to niemal ze szczegółami pamiętam każdy dzień z tych 17 miesięcy wyprawy, choć w książce opowiadam jedynie o najważniejszych. Zrozumiałem wtedy, że nie wystarczy tylko gdzieś tam być, gdzieś pojechać, ale trzeba doskonale wiedzieć, mieć to wewnętrzne przekonanie, po co się jedzie i dlaczego..."
(fragment książki "Rok w lodach Antarktydy" R. Czajkowskiego, 2015 r.)
Książka do kupienia tutaj.
